Tara van der Sluis wil graag profvolleybalster worden

14-jarige Hoogeveense speelt al bijna een jaar bij Pré Jeugd Oranje

De 14-jarige Tara van der Sluis uit Hoogeveen heeft één grote wens. Ze zou graag profvolleybalster in Italië willen worden. Ze is tot nu toe goed op weg, want na twee jaar trainen bij de Noordelijke selectie speelt de 1m84 lange volleybalster van Dames 1 van Olhaco al een jaar bij Pré Jeugd Oranje (o17).
Het kan snel gaan in een sportcarrière, daar is de Hoogeveense volleybalster Tara van der Sluis een sprekend voorbeeld van. Na turnen koos ze op advies van haar moeder op 9-jarige leeftijd voor volleybal. Ze bleek talent te hebben en mocht al snel twee keer wekelijks met de Noordelijke selectie meetrainen. Na twee jaar maakte ze de stap naar Oranje onder 17 jaar en hoopt ze zich te ontwikkelen met als ultieme doel een plaats in het Nederlands team. Ondertussen veroverde ze met ingang van dit seizoen als 14-jarige een plaats in Dames 1 van Olhaco en bestaat een groot deel van haar leven uit volleybal.

Door Reinier de Boer

Volleybal was echter niet haar eerste keus, want ze begon bij gymnastiekvereniging Olympia. ,,Ik koos voor turnen, omdat iedereen dat deed,” verklaart ze haar keuze. ,,Ik was er niet echt goed in, ik was er misschien wel te lang voor. Die sport was niet echt voor mij gemaakt.” Haar moeder Yvonne Booij volleybalde bij Olhaco in Dames 1 en speelde tien jaar in de Eredivisie bij Volco. Zij adviseerde haar op volleybal te gaan. ,,De eerste drie keer vond ik niet leuk, want het was ineens erg serieus. Ik heb dansen nog geprobeerd, maar dat was niets voor mij. Toen heb ik me weer aangemeld bij Olhaco en kwam ik in de mini’s. Vanaf dat moment was het alleen nog maar volleybal, ik heb er geen moment spijt van gehad.”
Tara speelde in C1 en B1 en werd al snel geselecteerd voor de Noordelijke selectie. ,,Elke woensdag en zondag moest ik trainen in Groningen en Assen.” De midaanvalster ontwikkelde zich goed en gaf zich op voor een selectiedag van Pré Jeugd Oranje in Assen. ,,Iedereen kon zich daarvoor opgeven, het leek me superleuk en ik wilde het gewoon proberen. Het ging blijkbaar goed, want ik werd uitgenodigd voor een tweede selectiedag op sportcentrum Papendal in Arnhem. Daar werd ik getest op sprongkracht en op reikhoogte. Dat was best gek. Later hoorde ik dat het ging om hoe ik fysiek in elkaar zat.”

Droom kwam uit
In mei 2022 kwam haar droom uit en werd ze geselecteerd voor Jeugd Oranje. ,,Dat was heel spannend, want ik kende niemand. Vanaf dat moment trainen we elke vrijdag van 14.00 uur tot 18.00 uur op Papendal, waarbij we een uur krachttraining krijgen. Daarnaast moeten we verplicht trainen voor beachvolleybal in Den Haag. Dat is niet elke week, maar dat is niet mijn favoriete sport. Ik vind het jammer dat beachvolleybal verplicht is.” Als lid van Jeugd Oranje neemt ze vaak deel aan trainingsstages van enkele dagen. ,,Dan trainen we bij een club en slapen we bij gastgezinnen. Ook spelen we vaak een wedstrijd. Mijn eerste wedstrijd was in Utrecht tegen Limes. Eerst was ik passer/loper, maar ik speel nu op het midden en dat is ook mijn favoriete positie.” Ook gaat Tara soms op reis naar het buitenland om toernooien te spelen. Eind vorig jaar verbleef ze met het team een week in Berlijn. ,,We reisden met de trein en mijn ouders mochten niet met ons mee reizen. Zij zijn apart naar Berlijn gegaan. Je ziet niets van de stad, hoor. We waren of in de hotelkamer of in de sporthal. We hadden nooit vrij, elke dag was er wel een training of een wedstrijd. We zijn een week lang alleen maar met volleybal bezig geweest en dat voelt voor mij als normaal. Ik vond het prachtig.” De stages vinden meestal ver van Hoogeveen plaats en vader Harm kreeg het voor elkaar dat op 26 en 27 februari een trainingsstage plaatsvindt in sporthal Trasselt in Hoogeveen. Op zondagochtend geeft bondscoach Ivo Munter een training voor trainers van andere clubs. ’s Middags speelt Jeugd Oranje een oefenduel in Trasselt tegen Emmen ’95. De stage wordt maandag afgesloten met een besloten training. ,,Een paar meiden slapen dan bij ons, maar de anderen slapen bij gastgezinnen. Vooral leden van Olhaco bieden onderdak.”

Grote stap
Deze zomer maakte Tara ook nog eens een grote stap van B1 naar Dames 1 van Olhaco. ,,Ik zou eerst in Dames 2 gaan spelen, maar toen Dames 1 een midden tekort kwam, ben ik gevraagd. Daar hoefde ik niet lang over na te denken.” Ze maakte onlangs een trainerswissel mee, maar dat heeft haar niet beïnvloed. ,,Ik ben niet zo gevoelig voor wie er voor de groep staat. Je moet altijd laten zien dat je je best doet. Ik hou me daar niet zo mee bezig, ik ga gewoon door. Wij geloven erin dat we in de 2e divisie blijven.” Jeugd Oranje bereidt zich voor op een kwalificatietoernooi voor het EK in april in Frankrijk. Het is nog niet helemaal zeker of Tara daar ook bij is, want op 23 februari komt er weer een selectiemoment. ,,Van de dertig meiden mogen er maar twaalf mee en ik weet niet of ik daar bij ben. Het zou elk moment afgelopen kunnen zijn. Dat zou natuurlijk heel erg jammer zijn, maar ik blijf mijn best doen, zodat ik later opnieuw kan aansluiten. Als je afvalt blijven ze je wel in de gaten houden.” Aangezien Tara hele dagen op Papendal of in Den Haag is, mist de HAVO-3 studente lessen op het Roelof van Echtencollege. ,,Ik maak deel uit van het school topsporttraject en voor alles wat met volleybal te maken heeft, krijg ik vrij. Toetsen moet ik dan inhalen en dat betekent wel veel plannen.” Aangezien ze momenteel als lid van Jeugd Oranje in een keiharde prestatiecultuur verkeert, is het handig dat ze mentaal sterk is en nuchter blijft. ,,Ik trek me weinig aan van wat anderen van me vinden. Als iemand negatief over mij spreekt boeit me dat niet. Als ik een paar fouten achter elkaar maak, raak ik ook niet gauw van streek. Eerst wel, maar ik heb dat zelf veranderd. Ik kijk tijdens een wedstrijd nooit naar het scorebord. Ik ben ook nooit zenuwachtig voor een wedstrijd, je moet gewoon je best doen.”

Wens
Haar grote wens is om ooit haar werk van volleybal te kunnen maken en dan het liefst in het volleyballand bij uitstek, Italië. ,,Ik ben avontuurlijk ingesteld en ik zou het prachtig vinden in het buitenland te kunnen volleyballen. Mocht ik geen profvolleybalster kunnen worden dan lijkt stewardess of psycholoog mij wel geschikt. Ik heb geen andere hobby’s en mijn leven bestaat nu volledig uit volleybal en daar geniet ik van. Ik vind volleybal een prachtige teamsport waar ik veel energie van krijg.”