Volleyballoopbaan Yvar de Weerd ontwikkelt zich als in een spannend jongensboek

‘Ik besef nog niet helemaal dat het erg bijzonder is’

Het kan snel gaan in een sportleven. De 21-jarige Yvar de Weerd uit Zuidwolde korfbalde vanaf zijn achtste bij ZKC ’19, maar trainde vorig jaar ook bij Heren 5 van volleybalclub Olhaco voor de gezelligheid. Zijn talent werd opgepikt door Olhaco 1, waar hij na een maand training al een plek in de basis veroverde. Het sprookje houdt maar niet op, want de 2m2 lange middenman traint ook al met Eredivisionist Lycurgus mee, maar hij blijft bescheiden.        

Hij zit er ontspannen bij, zwarte krullen en een kleine, zwarte bril, hij kiest zorgvuldig zijn zinnen. Dat hij als volleyballer een stormachtige ontwikkeling doormaakt, beseft hij nog niet helemaal. Na jaren gekorfbald te hebben, had hij nooit gedacht dat na zijn overstap naar volleybal zijn korte volleyballoopbaan in een versnelling zou komen. Vanaf augustus traint hij pas op Topdivisieniveau en heeft nu al een basisplaats in Olhaco 1 en hij staat ook nog elke vrijdag tussen topvolleyballers van Nederland, bij Lycurgus in Groningen. ,,Het besef moet nog komen dat het bijzonder is,” zegt hij op rustige toon.
Als jonge jongen probeerde hij diverse sporten uit, waaronder volleybal, waarna zijn keuze op korfbal viel. ,,Ik heb twee proeftrainingen gevolgd bij VCZ in Zuidwolde, maar dat vond ik niet zo leuk. Ik heb ook aan turnen, judo en zwemmen gedaan. Ik was wel aardig goed in zwemmen en deed als recreant wel eens aan wedstrijden in de regio mee. Toen twee vriendinnen stopten, koos ik voor korfbal bij ZKC ’19.” Ook daar bleek hij talentvol, want hij speelde drie jaar in de Drentse selectie. ,,Bij een bepaalde leeftijd stopt dat en kon ik doorgaan met selectietrainingen bij rtc Noord. Vrienden wilden dat niet en toen besloot ik dat ook niet te doen. Ik deed het voor de gezelligheid, ik had niet de ambitie op het hoogste niveau te korfballen. Korfbal is de enige gemengde teamsport. Ik speelde samen met vriendinnen en dat vond ik leuk. Op mijn achttiende kwam ik in het eerste team in de overgangsklasse.” De boomlange volleyballer noemt zichzelf een gevoelsmens. ,,Ik lijk misschien wel koel, maar ik kan me best druk maken over zaken. Ik hou van gezelligheid, maar ik ga niet vaak uit, ik kan ook heel goed alleen zijn. Ik hield meer van zaalkorfbal, want dan zat je gezellig met andere teams in de kantine.”
Volleybal
In 2024 vroeg zijn broer of hij eens mee wilde doen met de training van Heren 5 bij Olhaco. ,,Dat vond ik zo leuk dat ik op maandag en donderdag volleybaltraining kreeg en op dinsdag,  vrijdag en zaterdag korfbalde. Dat werd wat druk en na een jaar vond ik volleybal leuker dan korfbal. Ik ging met tegenzin naar de korfbaltraining en koos toen voor volleybal.” Zijn potentie viel op bij trainer Sander Klok van Olhaco 1 en haalde hem bij het eerste team. ,,Daar ben ik wel van geschrokken, want ik wist eigenlijk niet hoe ik me moest voelen. Ik twijfelde erg, want ik wist niet of ik voor prestatie of plezier moest kiezen. Het voelde gek, want ik had niet het idee dat ik erg goed was. Mijn voordeel is mijn sprongkracht, lengte en balgevoel, maar verder moet ik nog veel leren.” Afgelopen augustus sloot hij aan bij Olhaco 1 en dat was erg wennen. ,,Het niveauverschil was wennen en er was een andere trainer. In het begin voelde ik mij het sukkeltje. Bij het blokkeren kreeg ik twee keer een bloedneus door een geslagen bal, omdat ik veel te hoog sprong. Uit stilstand kom ik bij de bovenkant van de antenne.” Al gauw oogstte hij bewondering vanwege zijn immense sprongkracht, zijn goede blokkering en scorend vermogen. Tijdens trainingen kreeg hij constant bewonderende blikken, wanneer hij weer boven het blok uittorende en simpel scoorde. Al gauw volgde de eerste wedstrijd tegen Donitas. ,,Aan de ene kant was ik nerveus, maar aan de andere kant ook niet. Ik voelde geen hoge druk, mijn teamgenoten verwachtten niet per sé een prestatie, zo wel, dan was dat mooi.”
Gevoelsmens
Inmiddels heeft hij er zeven duels op zitten. ,,Ik voel me steeds meer op mijn plaats. Wat mijn ambitie is vind ik lastig, ik ben een gevoelsmens. Om daar achter te komen is meer tijd nodig.” De zich al snel ontwikkelende sportcarrière kreeg voor Yvar nog een extra impuls toen hij gevraagd werd mee te trainen met Lycurgus, dat enkele malen landskampioen en bekerwinnaar werd. De 253-voudig international Wytze Kooistra noemde zijn naam bij Lycurgus en zo ging het balletje rollen. ,,Elke vrijdag van 16.00 tot 19.00 uur train ik mee. Het voelt raar dat ik nu al bij een topclub train, terwijl ik nog maar net volleybal. Ik besef, geloof ik, de serieusheid nog niet zo goed. Het is geweldig met deze goede volleyballers te mogen spelen. Ze zijn vriendelijk en aardig en geven me tips. Ik voel me niet het sukkeltje, ik wil zo veel mogelijk leren en kijken wat er in zit.” Yvar weet maar al te goed dat hij met een bliksemcarrière bezig is, maar dat hij nog heel veel moet leren. ,,Oh, dat is een hele waslijst,” zegt hij en somt op wat beter moet. ,,Het blok, aansluiten, de kruispas, verdedigen, de onderhandse techniek, slaan, timing en serveren. Dat moet allemaal beter. Dat probeer ik door veel te trainen en door veel wedstrijden te spelen.” Wat als Lycurgus hem komend seizoen wil overnemen van Olhaco? ,,Daar zal ik goed over na moeten denken. Aan de ene kant is het een mooie kans, maar ik ben ook druk met school. Het alles opzij zetten voor volleybal vind ik nog lastig.” De Weerd studeert psychomotorische therapie en bewegingsagogie in Zwolle. ,,Dat is therapie bij mentale problemen door bijvoorbeeld een aandoening. De studie duurt vier jaar en ik ben in het tweede jaar.”
De ex-korfballer komt uit een volleybalfamilie, want zijn ouders hebben gevolleybald. Moeder Natasja, speelde zeven jaar semi-professioneel volleybal bij Volco Ommen en won de nationale beker en speelde veel Europese wedstrijden. ,,Ik krijg van mijn vader meer tips dan van mijn moeder. Mijn vader heeft bij Donitas gespeeld. Ik weet dat mijn moeder ooit bij Olhaco begonnen is.”

Bij de foto: De volleybalcarrière van ex-korfballer Yvar de Weerd uit Zuidwolde ontwikkelt zich als in een klassiek jongensboek. Hij is al basisspeler van Olhaco 1 en traint mee met Eredivisionist Lycurgus.



Scroll naar boven